BEZPŁATNE PUBLICZNE SZKOŁY DLA DOROSŁYCH W RADOMIU

LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE - SZKOŁA POLICEALNA - BRANŻOWA SZKOŁA II STOPNIA
KWALIFIKACYJNE KURSY ZAWODOWE

Centrum Kształcenia Ustawicznego

im. Tadeusza Kościuszki

  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku01.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku02.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku03.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku04.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku05.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku06.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku07.jpg
  • modules/mod_lv_enhanced_image_slider/images/cku/cku08.jpg

Kto jest online

Odwiedza nas 2 gości oraz 0 użytkowników.

Partnerzy

Informacje o Centrum Kształcenia Ustawicznego

 

"Odważ się być mądrym"

Horacy

Centrum Kształcenia Ustawicznego ze względu na swoją specyfikę spełnia ważną rolę, umożliwia, aby każdy człowiek mógł się kształcić, aby mógł wybrać taki system, tj stacjonarny lub zaoczny oraz metody, jakie są dla niego najbardziej odpowiednie. CKU pozwala kształcić się osobom w różnym wieku, mającym dłuższe przerwy w nauce, które łączą obowiązki zawodowe i rodzinne i nie są postawione przed alternatywnym wyborem nauka albo praca.

CKU w Radomiu to nowoczesna placówka oświatowa, która dzięki możliwości korzystania z technologii informacyjnych, w miłej atmosferze, przy fachowej pomocy kadry nauczycielskiej zapewni słuchaczom wszechstronny rozwój, zdobycie, podwyższenie lub zmianę kwalifikacji oraz ułatwi przyszłą karierę zawodową.

Nauczyciele CKU prowadzą partnerski dialog z uczniem dorosłym. Zespół nauczający poprzez swoje działanie zapewnia słuchaczom rozwój osobowości, umożliwia zdobywanie rzetelnej wiedzy i umiejętności odnalezienia się w nowej europejskiej rzeczywistości. Wykształcona kadra pedagogiczna doskonale znająca swój warsztat pracy, potrafiąca stosować nowoczesne metody nauczania, w miłej atmosferze, zapewnia uzyskanie optymalnych wyników nauczania i wychowania. Profesjonalizm i zaangażowanie nauczycieli powodują, iż słuchacze wyzbywają się kompleksów, pokonują własne słabości, doceniają swoje umiejętności i poznają swoją wartość. Szerokie wsparcie słuchacza przez kadrę w zakresie zdobywania wykształcenia na poziomie średnim i policealnym, przygotowanie do odnalezienia się w skomplikowanych sytuacjach życiowych, jak również na rynku pracy, to nie tylko indywidualna praca każdego nauczyciela, ale przede wszystkim zbiorowy wysiłek całej rady pedagogicznej.

W szczególności misją Centrum jest:

  • wychowanie dobrego, kulturalnego, wykształconego i odpowiedzialnego człowieka, który osiągnie sukces w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym,
  • promowanie humanistycznego systemu wartości,
  • uczenie słuchaczy tolerancji w stosunku do osób bliskich i społeczności, w której przyjdzie im żyć,
  • eliminowanie agresji,
  • uczenie pracy nad sobą,
  • kształtowanie umiejętności interpersonalnych,
  • wzbudzanie zainteresowań, rozwijanie uzdolnień,
  • promowanie zdrowego stylu życia,
  • kształtowanie postaw proekologicznych
  • przygotowanie do aktywnego udziału w życiu kulturalnym,
  • wykształcenie słuchacza samodzielnego, poszukującego i otwartego na wiedzę,
  • kreowanie odpowiedzialnego obywatela świata i Europy, wyrastającego z polskiej i lokalnej tradycji. 

Historia Centrum Kształcenia Ustawicznego

Odtworzenie dziejów CKU w Radomiu nie należy do najłatwiejszych, głównie ze względu na liczne zmiany nazw, połączenia i przekształcenia szkół, które 60 lat temu dały początek kształceniu dorosłych. 

W obecnym kształcie placówka funkcjonuje od 1 września 2002 roku, kiedy to w struktury Centrum Kształcenia Ustawicznego korzystającego dotychczas z bazy lokalowej Zespołu Szkół Przemysłu Skórzanego przy ulicy Śniadeckich 5 w Radomiu włączono Zespół Szkół dla Dorosłych zlokalizowany przy ulicy Tadeusza Kościuszki. Celowe zatem wydaje się prześledzenie dziejów obu szkół, które stały się podstawą powstania CKU w obecnej formie. 

Historię CKU rozpoczyna rok szkolny 1949/50. Wtedy to, przy 3-letnim Gimnazjum Przemysłowym Radomskich Zakładów Garbarskich i 2-letnim Liceum Przemysłu Skórzanego mieszczących się przy ulicy Śniadeckich 5 utworzona została nowa placówka: Liceum Przemysłu Skórzanego dla Dorosłych. Na bazie tej szkoły w roku 1959 powstało Zaoczne Technikum Przemysłu Skórzanego, które od 1.09.1980 roku zaczęło funkcjonować, jako Centrum Kształcenia Ustawicznego Przemysłu Skórzanego, a od 1.09.1994 roku, jako Centrum Kształcenia Ustawicznego. 

Niewątpliwie bardziej złożone są dzieje Zespołu Szkół dla Dorosłych, podwaliny któremu dało, powołane aktem założycielskim na przełomie 1944 i 1945 roku, Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum Klasy Przyspieszone Zrzeszenia Nauczycieli „Przyszłość” w Radomiu. W roku 1946 szkoła ta została przemianowana na Prywatne Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych Związku Nauczycielstwa Polskiego, a z dniem 1 lutego 1949 na Państwowe Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących. 

Kolejną zmianę przyniósł rok szkolny 1950/51, kiedy to na bazie Państwowego Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących powstały dwie odrębne placówki: Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących i Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Korespondencyjna Stopnia Licealnego, która w roku 1952 zmieniła nazwę na Korespondencyjne Liceum Ogólnokształcące, a w roku 1974 na Zaoczne Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących. 

1 września 1993 roku na mocy aktu założycielskiego obydwie szkoły zostały ponownie połączone w Zespół Szkół dla Dorosłych w Radomiu. 

Rok 2002 zamknął przedstawioną kartę historii CKU i Zespołu Szkół dla Dorosłych, jako niezależnie funkcjonujących placówek oświatowych, a jednocześnie otworzył nową, nie mniej ważną, stwarzając tym samym warunki dla znacznie szerszej działalności Centrum Kształcenia Ustawicznego w zakresie kształcenia, dokształcania i doskonalenia ludzi dorosłych. 

Uchwałą Rady Miejskiej w Radomiu 1.09.2004 r. Centrum Kształcenia Ustawicznego nadano imię Tadeusza Kościuszki. 

Organem prowadzącym Centrum jest Gmina Radom, a nadzorującym Mazowieckie Kuratorium Oświaty w Warszawie, Delegatura w Radomiu.

Patron Centrum Kształcenia Ustawicznego

PATRON

Tadeusz Kościuszko, Andrzej Bonawentura, generał, bohater narodowy żył w latach 1746-1817. Pochodził ze średniej szlachty. Był wychowankiem Szkoły Rycerskiej, w której kładziono nacisk nie tylko na przygotowanie wojskowe, ale także kształtowanie postaw obywatelskich i patriotycznych. Swoją wiedzę i umiejętności, w zakresie inżynierii wojskowej, pogłębiał jako stypendysta królewski na studiach w Paryżu.

W 1775 roku wyjechał do Ameryki, by wziąć udział w walce o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jako konstruktor fortyfikował Filadelfię i obozy amerykańskiej armii północnej. W walkach szczególnie odznaczył się przy oblężeniu Saratogi. W dowód zasług i uznania w 1775 roku został mianowany przez Kongres pułkownikiem, a w 1783 roku generałem brygady i otrzymał obywatelstwo USA.

Następnie powrócił do Polski i osiadł w swym majątku Siechnowicze. W czasie wojny polsko-rosyjskiej w obronie Konstytucji 3 Maja w 1792 roku walcząc w armii koronnej odznaczył się w bitwach pod Zieleńcami, a zwłaszcza pod Dubienką.

Po przystąpieniu króla Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej, Tadeusz Kościuszko na znak protestu podał się do dymisji i wyemigrował do Saksonii.

W 1793 roku z ramienia emigracji polskiej udał się do Paryża, by uzyskać pomoc dla Polski od francuskiego rządu rewolucyjnego. Jego misja nie powiodła się. Brał udział w pracach sprzysiężenia powstańczego w latach 1793-1794. We wrześniu 1793 roku, uznając brak możliwości zorganizowania skutecznego powstania narodowego, wyjechał do Włoch.

Powrócił do Polski w marcu 1794 roku. Po wybuchu insurekcji w dniu 24 marca 1794 roku na rynku w Krakowie złożył przysięgę na wierność narodowi polskiemu i stanął na jego czele, jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej.

W czasie trwania walk zastosował nową taktykę polegającą na współdziałaniu wojsk regularnych z oddziałami chłopskimi. Wykazał duże umiejętności w zakresie fortyfikacji polowych. Rozbicie wojsk rosyjskich pod Racławicami (4.IV.1794) umożliwiło organizowanie armii polskiej i pozyskanie chłopów.

Dążył do tego, aby powstanie stało się wysiłkiem zbrojnym całego narodu. Doceniając bohaterstwo i poświęcenie mieszkańców wsi wydał dwa uniwersały: pod Winiarami (2.V.1794) i Połańcem (5.V.1794), znoszące poddaństwo osobiste i ograniczające pańszczyznę. Było to połowiczne rozwiązanie kwestii włościańskiej, wynikające z obawy przed narażeniem się szlachcie.

Po klęsce pod Maciejowicami (10.X.1794) dostał się do niewoli rosyjskiej. Zwolniony z twierdzy w Petersburgu przez cara Pawła I, po śmierci carycy Katarzyny II, wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1798 roku przybył do Paryża, gdzie współpracował przy tworzeniu Legionów Polskich. Sprzeciwił się jednak wiązaniu sprawy polskiej z Napoleonem, któremu nie ufał. W 1799 roku brał udział w zakładaniu w kraju Towarzystwa Republikanów Polskich.

Opublikował razem z Józefem Pawlikowskim broszurę pt.: „Czy Polacy mogą się wybić na niepodległość?”, w której twierdzili, iż marzenie to naród polski może zrealizować jedynie własnym wysiłkiem, nie licząc na niczyją pomoc.

Zmarł 15.X.1817 roku w Solurze w Szwajcarii, gdzie spędził ostatnie lata swego życia. Jego prochy spoczywają na Wawelu.

W latach 1820-23 usypano w Krakowie kopiec jego imienia. Tadeusz Kościuszko jest postacią, która towarzyszyła Polakom w różnych momentach naszej historii.

Organizacje polonijne w USA ufundowały pomnik Tadeusza Kościuszki, którego odsłonięcie miało miejsce w Waszyngtonie w roku 1910. W czasie II wojny światowej Polacy walcząc na wszystkich frontach przyjmowali za patrona Tadeusza Kościuszkę (np. słynny Dywizjon 303 broniący Anglii, czy I Dywizjon Piechoty walczący na froncie wschodnim) i poświęcenie mieszkańców wsi wydał dwa i Połańcem (5.V.1794), znoszące poddaństwo osobiste i ograniczające pańszczyznę. Było to połowiczne rozwiązanie kwestii włościańskiej.

23 czerwca 2004 roku uchwałą nr 445/2004 Rady Miasta nadano Centrum Kształcenia Ustawicznego imię Tadeusza Kościuszki. W dniu 7 października 2005 roku odbyła się uroczystość oficjalnego ogłoszenia faktu nadania imienia Tadeusza Kościuszki, Centrum Kształcenia Ustawicznego w Radomiu oraz przekazania szkole nowego sztandaru.

Po uroczystości w kościele O.N.M.P. w Radomiu w budynku szkoły odbyła się uroczystość główna, podczas której odczytany został akt nadania szkole imienia Tadeusza Kościuszki.

Podczas uroczystości poświęcony sztandar szkoły został przekazany słuchaczom, którzy złożyli przed nim uroczyste ślubowanie.